SA HARAP NG PUNTOD

Nalugmok sa dusa’t libong pagkabagot,

katawan mong dati’y masigla’t malusog;

sa nangaglipanang ganid at balakyot,

kristal na puso mo’y nagkadurug-durog;

mutya ng Silangan, Inang maka-Diyos

binubusabos ka ng lipi mo’t hinlog!

 

Sayang ang simula’t hirap na ginugol

na magda-magdamag at magha-maghapon;

sayang ang pagharap sa sigwa’t daluyong—

ang puhunang dusa’t buhay na nalipol;

ang paninindigang sa laya’y nagbangon,

ngayon ay bilanggo ng buktot na layon!

 

Mga pakunwaring pagmamalasakit

ngayo’y naglipana sa iyong paligid;

nagpipintasan pa’t sabuyan ng putik,

gayong sila-sila ay lihim na ganid;

hudas at pilatong kunwa’y maka-langit

ay nangagpipiging sa iyong pagtangis!

 

 Taksil na anak mo’y nag-aasal-ulol,

nagsasa-buwaya’t nagsasa-simaron!

Bakit ba banidad ng panahon ngayong

kislap ng salapi’y pinapanginoon?

ang sikmurang bundat ng may sibang  misyon

ay gasgas na puntod ng bangkay mong nasyon!

 

Alindog mo’t yumi’y nawalang-halaga

nang salaulain ng tusong pagsinta;

may batik-Kanluran ang Silangang-ganda

nang sa dukhang kubo’y mapalungayngay ka…

(Tinatanuran ko ang iyong lapida—

Sa paniniwalang mabubuhay ka pa!)

Mga katha ni Bheng Arellano na matatagpuan sa Sali Ka, Kabayan

• ▪ TULA
• ▪ Lihim
• ▪ Sa Harap ng Puntod