SALI KA, KABAYAN

Mula sa panulat ni

MONALIZA MONDATA

Toronto, Canada

PINAKAMAMAHAL NAMING INA

Mula't mula pa'y ikaw na ang nakagisnan

Laging tumutulong sa aba naming kalagayan

Kapag dumarating sa amin ang kahirapan

Bukas ang palad mo na lagi naming nahihingan.

Kapag dinadalaw kami nitong karamdaman

Kapag nanghihina na itong aming katawan

Kapag pag-asa halos kami ay panawan

Dagli'y nariyan ka upang kami ay tulungan.

Kami'y nadaya ng hidwa naming kaisipan

Kaya't nagmataas sa iyo ng lubusan

Sinunod ang lahat ng nais maibigan

Nabubuhay ng malaya, at sa iyo ay nawalay.

Ang aming ugali kahit na nagbago

Ay kawiliwili pa rin kami sa iyo

Di man sinunod ang iyong mga payo

Pag-ibig at pagtingi'y di naglaho.

Kami'y nagising sa aming sarili

Iniwasan ang masama't gumawa ng mabuti

At buong taimtim kaming nagsisisi

Pagsuway sa iyo'y pilit naming iwawaksi.

Anuman ang danasin, lungkot man o sigwa

Di kami matatakot, di na mangangamba

Sapagka’t mayro'n kaming lagakan ng pag-asa

Ito'y walang iba kundi Ina naming sinisinta.

Kami'y nagpapasalamat sa iyo aming sinta

Dahil sa iyo, kami ngayo'y masaya

Pilit nilimot ang dinanas na problema

Aming pinatawad ang sa amin ay may sala.

Nang dahil may nagmamahal

Upang kami'y sumaya't

Di na nag-iisa, sapagka’t ikaw’y

Aming makakapiling sa darating na bukas

Pinakamamahal naming INA...

Ika'y isang bayani

Dito sa balat ng lupa.

Nagmamahal nang tunay,

– Ang Iyong Mga Anak

 

Katha ni Monaliza Mondata na matatagpuan sa Sali Ka, Kabayan

• ▪ TULA
• ▪ Pinakamamahal Naming Ina