MGA DAHON NG PANGARAP

 

 

 

BERT CABUAL

London, United Kingdoom

 

SI QUEZON AT ANG WIKA

(Sa Pagdiriwang ng Buwan ng Wikang Pambansa)

​

May unawang matalisik si Manuel Luis Quezon

na ang lahi ay may dangal kung may wikang dumadaloy;

kapag iba’t ibang dila ang sa baya’y umaalon

ay nag-amba ang panganib ng marahas na daluyong.

​

Naglipanang mga pulo’y magagawang salikupin

ng iisang wika’t diwang dugo’t pawis kung tigisin;

ani Quezon ay di tayo maaaring busabusin,

kung ang sigaw ng panata’y katutubong wika natin.

​

Ang hiyaw sa Balintawak, “Sugod kayo’t makibaka!”

ay wikaing umilandang nang may tabak na magbaga;

nang si Quezo’y magkalatas ng pangaral na mabunga,

may apoy ng talumpating naglagablab ng pag-asa.

​

At umigkas ang liwanag sa taluktok ng Silangan

na humawi’t bumalaho sa banyagang kabundukan;

isang batas ang binubong magtadhana at humirang

na ang lipi ay bunglusing isang wika ang batayan.

​

Wika itong dinalisay  na sinusong wika natin

sa kandugan at sa dibdib ng ina 'tang masintahin;

si Quezon din ang pamuno ng matinong tagubiling

ang pilii’y mutyang wikang ganda’t sula sa damdamin.

​

Itinakda ang surian ng maingat na pagpili

sa maraming umiiral na wikaing may balani;

isinabog ang liwayway ng matamang pagsusuri

na Tagalog ang saligan ng wika ng ating lahi.

​

Ang laganap na wikain ay ginaga ng pangarap,

nanibulos na silanoy sa sapa at mga gubat;

batisan man ay nabuksan, mga ilog, hanggang dagat,

nang ang gintong panitika’y may sariling wikang ingat.

​

May nagtindig na makatang nanaludtod ng pag-ibig

at bumigkas na ang laya’y kakarangkal palang langit;

ang tinig ng Balagtasa’y naging pitik ng panitik

na sa buong kapulua’y itinangi ng ulinig.

​

Mga tula, dula, k’wento at masining na nobela

ay isinulat sa wikang nasa dila ng balana;

ang awiting may himutok sa nilikhang mga nota

ay may titik na pangwikang sumasamo sa dalaga.

​

Si Manuel Luis Quezon ay ama ng katarungan,

mithi niya sapul-mula’y kabutihang-panlipunan;

isinulsi ang sinulid ng damdaming maka-bayan

sa binitak ng panahong mithi niya’t pakundangan .

​

Kay Quezon din ay panghulo na pag-ibig na marubdob

ang wika ng kabansaang nagpipiglas umimbulog;

kaisipa’y maka-bansa at loobi’y maka-Diyos,

kung may wikang nakatayong matibay na diwa’t moog.

​

(Ngayong Buwan nitong Wika ay tatarak na balaraw

ang simulain ni Quezon sa damdami’t diwang hiram;

mga budhing inuutas ng banyagang kaisipan 

ay taksil na Filipino sa sariling kabansaan!!!)

Copyright 1976-2019 © Rafael A. Pulmano Contact

affiliate_link