BUGSO NG GUNITA

ni Bert Cabual

​

​

PASINTABI | PAALAM, MAHAL KO! | NASA ISIP KITA, NAYON KO | ITO BA ANG LONDON? | LONDON AT MAYNILA | SIPAG-PILIPINO | HAWIG NG PALAD | PAGHANGA | KAMAYANG KAY PINA

​

​

NASA ISIP KITA, NAYON KO

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

Kumakaway sila noong aking iwan,

nang sa eroplano ako ay lumulan;

may luha sa mata ang asawang hirang,

saka ang bunso kong buhay n’yaring buhay.

​

Paglalayo nami’y di pa dinaranas,

kung kaya ang dusa’y kaaki-akibat;

nang ang sinasakya’y simulang umusad,

sikil ang luha kong puso’y naghihirap.

​

Unang paglalakbay doon sa ibayo,

sa Londong di batid ang uri ng tao;

paglampas sa ulap noong eroplano,

diwa’y di mawari sa paninibago.

​

Nagbalik sa isip ang naiwang nayon,

sa ang kanayon ko’y tigib ng linggatong;

minsa’y masaya rin at naglilimayon,

kahi’t dugo’t pawis ang pantawid-gutom.

​

Mga kanayon ko’y mayro’n ding hangaring

makapangibayong-lupa ay danasin;

limpak daw salapi’y doon kikitain,

sa sariling bansa’y di kayang hanapin.

​

Nguni’t hindi nila napapasa-isip,

ang katumbas nito’y kirot at pasakit;

ang rangya’t salapi kaya’y maging sulit

sa pangungulilang hagupit ng langit.

​

Sa paglalakbay ko’y hindi makatulog,

pikit ang mata kong luha’y umaagos;

lumbay na sa diwa’y di matapus-tapos

ay apoy na waring sa aki’y tutupok.

​

 

KASUNOD > ITO BA ANG LONDON?

​

PASINTABI | PAALAM, MAHAL KO! | NASA ISIP KITA, NAYON KO | ITO BA ANG LONDON? | LONDON AT MAYNILA | SIPAG-PILIPINO | HAWIG NG PALAD | PAGHANGA | KAMAYANG KAY PINA