SALI KA, KABAYAN

​

​

​

Mula sa panulat ni

MONALIZA MONDATA

Toronto, Canada

​

PINAKAMAMAHAL NAMING INA

​

Mula't mula pa'y ikaw na ang nakagisnan

Laging tumutulong sa aba naming kalagayan

Kapag dumarating sa amin ang kahirapan

Bukas ang palad mo na lagi naming nahihingan.

​

Kapag dinadalaw kami nitong karamdaman

Kapag nanghihina na itong aming katawan

Kapag pag-asa halos kami ay panawan

Dagli'y nariyan ka upang kami ay tulungan.

​

Kami'y nadaya ng hidwa naming kaisipan

Kaya't nagmataas sa iyo ng lubusan

Sinunod ang lahat ng nais maibigan

Nabubuhay ng malaya, at sa iyo ay nawalay.

​

Ang aming ugali kahit na nagbago

Ay kawiliwili pa rin kami sa iyo

Di man sinunod ang iyong mga payo

Pag-ibig at pagtingi'y di naglaho.

​

Kami'y nagising sa aming sarili

Iniwasan ang masama't gumawa ng mabuti

At buong taimtim kaming nagsisisi

Pagsuway sa iyo'y pilit naming iwawaksi.

​

Anuman ang danasin, lungkot man o sigwa

Di kami matatakot, di na mangangamba

Sapagka’t mayro'n kaming lagakan ng pag-asa

Ito'y walang iba kundi Ina naming sinisinta.

​

Kami'y nagpapasalamat sa iyo aming sinta

Dahil sa iyo, kami ngayo'y masaya

Pilit nilimot ang dinanas na problema

Aming pinatawad ang sa amin ay may sala.

​

Nang dahil may nagmamahal

Upang kami'y sumaya't

Di na nag-iisa, sapagka’t ikaw’y

Aming makakapiling sa darating na bukas

​

Pinakamamahal naming INA...

Ika'y isang bayani

Dito sa balat ng lupa.

​

Nagmamahal nang tunay,

​

– Ang Iyong Mga Anak

​

 

​

Katha ni Monaliza Mondata na matatagpuan sa Sali Ka, Kabayan