“A, hindi, wala akong relasyon doon, saka hindi ako singer. Kumakanta rin ako, pero kung nasa banyo lang. Sintonado pa nga e.”
Napangiti ako at iniba ko ang usapan. Gusto ko kasing alamin kung may boy friend na siya. “Baka makita tayo rito ng boy friend mo at magselos siya.”
“A, wala ako n’yan,” nakangiti siya, “ walang magkamali e.”
Lumawig pa ang aming usapan, at napagkasunduan naming maging magkaibigan.
“May ibibigay ako sa ‘yo.”
“Ano ‘yon?” tanong ko.
May kinuha siya sa kanyang shoulder bag, “Ito…huwag mong tatanggihan, dahil pag tumanggi ka, babawiin ko ang pakikipagkaibigan sa ‘yo.”
“Okay, tatanggapin ko, takot akong mawalan ng kaibigan.”
Iniabot niya sa akin ang isang dasalan. “Gagamitin mo ‘yan, ha? Pag ginamit mo ‘yan maaalaala mo ako.”
Mapitagan kong tinanggap ang munting aklat, “Thank you, umasa kang gagamiting ko ito.”
Sabi ko, dadalawin ko siya sa kanila. Pumayag siya. Ibinigay rin niya sa akin ang kanyang address. Kinamayan ko siya at hinagkan sa pisngi bago kami naghiwalay.
NANG nasa bahay na ako, sanhi ng pananabik, binuklat ko ang bigay na dasalan ni Belen. Binasa ko ang mga pahina at kinagiliwan ang nilalaman niyon. Nasa dasalang ito ang mahahalagang bagay na dapat malaman ng isang Kristiyano.
Noong una pa man ay may ideya na ako sa mga simpleng bagay at kaisipang dapat malaman ng tao tungkol sa Diyos. Relihiyoso ang mga magulang ko at pinalaki nila akong isang mabuting Katoliko. Lay minister si Daddy sa Parokya ng Santisima Trinidad, ang bagong gusaling simbahan na hindi kalayuan sa aming tahanan.
Nguni’t sa dasalang bigay ni Belen, higit na naging malinaw sa akin ang kahalagahan ng sakripisyo ng misa. Na ang misa ay isang binalangkas na pagdiriwang. Na ang bawa’t bahagi nito ay bumubuo ng magkakaugnay na pagpupuri at pag-aalay sa Diyos.
Umantig sa akin ang malalim nitong kahulugan, mula sa pambungad na pagsisising humihingi ng awa ng Panginoon, sa pakikinig ng mga Salita ng Diyos, sa Liturhiya ng Eukaristiya, sa paghahandog ng ating sarili at ng pagtanggap sa Panginoon, hanggang sa katapusan na nagsusugo sa ating isabuhay ang ating pagiging Kristiyano.
TUNGKOL
SA SAYT NA ITO
Mga tula at iba pang kathang handog sa OFWs: Bayani at biktima sa sariling bansa at sa ibayong dagat.
