BLOGTALASAN NG KATWIRAN

Trahedya ni Ondoy

​

Malagim na trahedyang bunga ng bagyong ‘Ondoy’ at iba pang kalamidad sa Pilipinas na maaari namang iwasan kung may kaukulang paghahanda, sino ba ang may higit na kapabayaan – mamamayan o pamahalaan?

tagapamagitan says:

MENSAHE AT PANAWAGAN

​

Una muna ay nais kong ipaabot sa balana

Marudob kong pakiramay sa kay ‘Ondoy’ na biktima

Kalakip ang panalanging ang naganap na trahedya

Nawa’y hindi na maulit; tubig-baha’y humupa na;

Karamdamang dulot nito’y huwag maging epidemya,

Ang gobyerno’t mamamayan ay matuto na rin sana.

​

Sa malagim na trahedyang bagyong Ondoy ang dahilan

At iba pang kalamidad na sa bansa’y nagdaraan

Na ang bunga’y pagdurusa, gutom, sakit, kamatayan

Gayong kung may paghahanda, pwede namang maiwasan,

Ay sino ba ang may higit o lalong kapabayaan –

Tayo mismong mamamayan? O ating pamahalaan?

​

Di layon ng BlogTalasan ang sinuman ay masisi

Subalit kung masusuri ang sanhi ng kalamiti

Sa ganito’y matutukoy ang angkop at mas mabuting

Paghahanda bago pa man ang sakuna ay mangyari;

Gobyerno o mamamayan? Kung isa lang responsable,

Sino’ng naging mas pabaya? Kayo na ang s’yang magsabi.

​

​

cadena_de_amor says:

PAGKUKULANG NG PAMAHALAAN

​

Humagupit na ang bagyo, dumaluyong na ang baha,

Apektado ang malaking bahagi ng ating bansa;

Sa ganitong kalamidad ay di tayo nakahanda,

Kaya nagbunga ng lagim ang dumatal na sakuna;

Nagtatanong tayo ngayon: nagpabaya’y sino kaya —

Mamamayan o gobyerno sa pag-aksyon at paggawa?

​

Daming buhay ang napugto sa di natin kahandaan,

Libong bahay at gusali ang naanod at nawindang;

Sa unos na nagngangalit at habagat na pamatay,

Payapa mang baya’t bukid ay binayo’t ginulantang;

Nang magbiro ang tadhana, mamamaya’y nasasaktan,

Ang sisihi’y walang iba kundi ang pamahalaan!

​

Sa kay Ondoy at kay Pepeng, may bagyo nang nangauna

Na sa bansa’y naghatid din ng linggatong at pangamba;

Ang gobyerno mula noon, dapat sana’y humakbang na,

Lumikha na ng panlunas sa unos na darating pa;

Kung sa mga nakaraa’y nagkaaral ng maganda,

Disi’y handa tayong lahat umunos man at sumigwa.

​

Sana’y hindi tinulutang kagubatan ay mapanot,

Kakahuya’t kabunduka’y naingata’t nataguyod;

Pinatatag yaong prinsa, mga lawa’t mga ilog

Na di kayang isambulat ng pagbaha’t lisyang agos…

(Ang salaping laan sana upang ito’y isaayos,

Sa pondo ng kabang-bayan — malamang na nakurakot!)

​

Anong sising ibibintang sa hamak na mamamayan

Sa ganitong paghahandang panligtas sa kalahatan?

Maliit na magagawa halos mawawalang saysay,

Pagka’t walang guguguling sa sakuna’y pananggalang…

(Pagkukulang na malaki’y pagsisiha’t pagsimpian

Ng tiwaling pamalakad ng gobyernong haling…hibang!)

​

​

kampupot says:

MATUTO SA KARANASAN

​

Si de amor ay hindi ko masisisi kung magdamdam

Sa pinsala ng sakunang halos di na matagalan;

Bagyo’t bahang dambuhala na sa atin ay sumagpang

Ay dama ng buong nasyong nagpipiglas sa karimlan;

Nakaamba ang delubyong tatapos sa ating angkan,

Kung di tayo matututong kalamidad ay sagkaan.

​

Ang pagbaha hanggang ngayon ay hindi pa mapahigkat

At ang hanging balaklaot ay patuloy ang pagaspas;

Ang laganat na pag-ula’y tila luhang di maampat,

Parang tinik kung tumama sa maselang nating balat;

Sinong ating daraingan sa matinding pagkasindak —

Tayo rin ba ang maysala sa pagdurusa ng lahat?

​

Natutulog ba ang Diyos? Malupit ba ang tadhana?

Bakit tayong Pilipinong dukhang-dukha ay kawawa?

Kung humingi man ng habag at umamot ng kalinga,

Nasa burol pa rin tayo ng may batik na hiwaga…

(Ang tinig ng panalangin ng nalumpong pang-unawa

Ay tumimo ba sa dibdib ng nadurog na dambana?)

​

Merong mga sumisisi sa nagkulang na gobyerno,

Pagka’t tayo’y hindi handa sa sakuna at peligro;

Mga hangal daw pinunong-bayan nati’y pawang tuso,

Sa hawak na katungkula’y nagpabaya’t abusero;

Meron namang nagsasabing ang sisihi’y madlang tao,

Pagka’t sila ang naghalal sa linsil na kandidato.

​

Sa ganitong pagkagipit, kung tayo ba’y magsisihan,

May buti bang idudulot sa kawawang mamamayan?

Hindi ngayon ang panahong magsumbata’t magbangayan

At sumigaw pa ang dugo ang nagdusa’t namatayan!

(Ang maykaya ay tumulong! Lahat tayo’y magdamayan!

Maging aral ang sinapit na lugaming karanasan…)

​

​

tagapamagitan says:

HUWAG LILIHIS SA PAKSA

​

Kay kampupot ay salamat sa magandang panawagan

Gayunpama’y paalalang ito’y isang BlogTalasan

Ito’y isang pagtatalo na may paksang nakasalang

May tuntuning sinusunod sa lalahok na sino man

Isa lang ang pipiliin at bibigyang katuwiran…

Sino’ng higit nagpabaya: Gobyerno o Mamamayan?

​

​

katreena says:

MAMAMAYAN ANG MAS PABAYA

​

Malaon nang humahanga kay cadena at kampupot

Sa magandang tula nila’t katuwirang maalindog

Wala man sa kalingkingan, nais ko ring makikurot

Sa usapin ng trahedyang bagyong Ondoy ang nagdulot

Kung ako ang tatanungin, puno’t ugat ng bangungot

Ay tayo ring mamamayang pabaya at mapag-imbot.

​

Oo, tayong mamamayan ang higit na nagpabaya

Taun-taon bumabagyo, lagi tayong hindi handa

Mapait man kung aminin ang sariling pandurusta

Ngunit iyan ang totoo – pagmasdan ang ating lawa

Mga kanal at estero, mga dagat, ilog, sapa

Ginagawang basurahan ng lipunang salaula.

​

Kahit tayo ay may halal na opisyal ng gobyerno

Na tungkuli’y mangalaga sa bayan at mga tao

Batas natin, walang silbi sa pasaway na publiko

Sa padulas ng may suhol, bale wala ang zoning law

Kahit hindi nararapat, babahayan ang estero

Pati kanal, babarahan ng tindahan at negosyo.

​

Gobyerno man ay nariyan, tayo pa rin mas marami

Munti nating nagagawa (mapasama, mapabuti)

Sama-samang bunga nito’y mas matindi, mas malaki

Kaya tayo ang mas higit na sa baya’y responsable

Ngunit tayong tagaingat sa paligid, nangyayari

Ay tayo pang tagawaldas, tapos iba’ng sinisisi!

​

Hindi natin kailangan ang malaking gugugulin

Sa sariling munting sikap, mahalaga’ng papel natin

Magtanim ng kahit isang puno sa t’wing magbe-birthday

Sa halip na pagtapunan, mga kanal ay linisin

Sa panahon ng halalan, kandidatong pipiliin

Taong maka-kalikasan, maka-Diyos at di sakim!

​

​

cadena_de_amor says:

BUDHING NILULUMOT

​

Ang nais ko’y kadenahan ng pag-ibig si Katreena

Sa paghangang kung biro man ay ibig kong mabalisa;

Ang totoo’y siya lamang ang nagsabing unang-una

Na katwiran ko at tula’y may alindog at haraya;

O! salamat sa papuring naghuhunos ng umaga

Sa binagyong kamakatang binaha ang berso’t rima.

​

Nguni’t ako’y nagtataka sa masidhi mong bangungot

Na salungat sa ramdam kong nabilanggong bungantulog;

Ang inunos nating bayang napahimpil sa bulaos

Ay tumanang nang ulani’y mamamayan ang inanod;

O, Katreena, alam mo bang ang puso ko’y dinudurog

Ng gobyernong nagpabaya at may budhing nilulumot!

​

Ako bilang mamamayan, nang umihip na ang hangin

At madamang sa paligid ay may bagyong aanihin;

Sinimulan kong suhayan yaong bahay-kubo namin,

Upang kahi’t papaano ay bahagyang patibayin;

Ang palibot ng tahana’y hinukayan nang malalim,

Maingat kong kinanalan! Umusal ng panalangin!

​

Nang dumating na ang unos at ang hangi’y manalasa,

Mga suhay ng kubo ko’y nabaltak na walang awa;

Kubong yari sa kawayan at sa pawid na mahina

Ay winasak ng habagat at mabangis na tadhana;

Sa malakas na pag-ulang mandi’y ayaw nang tumila,

Ang kanal ko ay biniyak ng pagbahang sumagasa!

​

Naisip ko ang gobyernong nasuhula’t nagpaputol

Sa dibdib ng kagubatan ng maraming punongkahoy;

Basura sa dagat, ilog, at esterong binababoy,

Nagpabaya! — paghihigpit ng gobyerno’y isang hamon;

Batas na di natutupad! Pamayanang patay-gutom!

Saguti’t kapabayaan ng gobyernong urong-sulong…

​

​

renzsjavier says:

SALING PUSA

​

Bakit nga ba ngayon ko lang nakita at natutuhan

Na maghanap ng ganito? Mayro’n palang BlogTalasan!

Disin sana’y malaon na sarili ko’y nililibang

Sa paghabi nitong tula kahit ako ay baguhan.

​

Makata kong kababayan ako sana’y alalayan

Ang pluma ko sa pagtula sadyang kapos, may limit lang

Bayaang sa mga paksa ang lingkod nyo’y makisawsaw

Ang nais ko ay maglibang habang nangingibang bayan.

​

​

cadena_de_amor says:

MAGTULOY KA, KAMAKATA!

​

Magtuloy ka, O, Renzsjavier, sa daigdig ng tulaan

Na malaon na ring tampok ng magandang BlogTalasan;

Buo yaring paniwala na tanggap kang mahinusay

Ng matinik na makata nating tagapamagitan;

Payo ko lang kung talagang sasabak ka ng pingkian,

Ang bulsa mo’y laging punin ng tulaing maiinam.

​

Kailanga’y mga tulang sa lukbutan isisilid,

May haraya, talinghaga at may rimang maririkit;

Kung patuloy kang mangarap sa pagtulang walang patid,

May pag-ibig na dakilang lalangkap sa iyong dibdib;

Alagad ka ni Balagtas na makatang pandaigdig

At sa gabay ng Maykapal, may aral kang ihahasik.

​

Kaibigan, ang hangad ko’y mapuno ng manunula

Itong mundo ng pagsuyo’t pananalig na sagana;

Kahi’t saa’y walang imbi’t walang linsil na makata—

Makata ang tagasunod ng talisik na Bathala!

(Inuulit ko, Renzsjavier, halika na’t sumagasa

Sa bagyo ng panulaang tila “Ondoy” ng hiwaga…)

​

​

renz says:

PABAYANG PAMAHALAAN

​

Ilan na bang kalamidad ang sa bayan ay nagdaan?

Mamamaya’y nagdurusa’t libo-libo’y namamatay,

Bagyo, tuyot saka lindol at pagputok nitong bulkan

Dagdag pa ang insurgency walang humpay na bangayan.

Sino nga ba ang pabaya ang gobyerno o ang bayan

Sa epekto ng delubyong dapat sana’y naagapan?

​

Sa dami ng mga batas sa Kongreso’y binalangkas

At salaping ginugugol at kanilang winawaldas

Kung totoong ang layunin ang balana ay iangat

Sa dusa at sa pighating malaon nang dinaranas

Sana naman kahit pa’no sa sigwada’y nakailag

Kung may planong tumutukoy sa ganitong kakamidad.

​

Papaanong hindi gayon, ang palaging nangyayari

Mga tao sa Kongreso hilig lamang magpapogi

Magpapasa nitong batas gagastusan ng salapi

Pagpapalit ng pangalan iskinita’t nitong kalye

Kung mayro’n mang mapagtibay at batas na ini-lobby

Nabubulok sa kangkungan at wala din namang silbi

​

At kung mayro’n namang batas na kanilang mapagtibay

Na totoong sa bayan nga ay kapakipakinabang

Pulitikong nasa pwesto halal ng taong bayan

Interes na pansarili laging nasa alang-alang

Mamamayan na nagluklok sa trono ng kaharian

Basura na sa paningin wala na syang pakialam.

​

Kung batas ba’y ipatupad sino nga ba ang tututol?

Lalo na’t kung hangad nito sa hirap ay maiahon

Ang problema sa kanila karamiha’y ningas kugon

Mas matimbang ang hangaring magtagal pa sa posisyon

Marapat lang na sisihin sa ganitong situwasyon

Nagpabaya ay tunay nga silang nasa administrasyon.

​

​

kampupot says:

BOTANTENG MAMAMAYAN ANG SISIHIN

​

Sino nga ba ang nagluklok sa presidenteng Arroyo?

Di ba’t mga mamamayan at balanang mamboboto?

Sino rin ba ang naglagay ng senador sa Senado

Na sariling kapakanan ang hangari’t asikaso?

Sa bangag na mambabatas na naghudas sa Kongreso,

Ang naghalal ay hindi ba pamayanang Pilipino?

​

Walang Marcos na diktador at hidhid sa kayamanan

At Imeldang nababaliw sa salaping sumisilaw;

Walang Ramos na bubuga ng usok sa katusuhan

At wala rin ang Estradang lasinggero’t magsusugal;

Walang hibang na Arroyong tatakbo pang kongreswoman,

Kung nag-ingat sa pagboto yaong madlang maghahalal!

​

Sana’y walang Ampatuan na alkaldeng inuumok

Na ang bangis sa pagpatay ng kapuwa’y parang hayop;

Walang rin ang Ampatuang gobernador manding salot

Ng katalo sa halala’t dyornalistang binusabos;

Wala sanang Magindanao na masaker sa bulaos,

Kung ginamit ang pagbotong marangal at walang takot.

​

Dumating man ang sakuna’t matitinding kalamidad

Na tulad ng bagyong Ondoy na sa bayan ay pang-utas;

Manalasa man ang bahang pantay-bahay pa ang taas,

Matatanda’t mga bata’y haharap na walang sindak;

Problema sa bulkang-Mayon ay madaling malulutas,

Kung ang budhi ay ginamit sa pagboto nating lahat.

​

Di iilan ang nagbenta ng sarili nilang dangal

Nang ang “boto’y” ipagbili sa kandidatong garapal;

Nagsiboto sa “artista” (nadaya ng katanyagan),

Kahi’t pa ang mga ito sa tungkuli’y walang alam!

(Dito’y aking sinisisi at tandisang susumbatan,

Ang higit na nagpabayang naglipanang mamamayan.)

​

​

renz says:

PAMAHALAAN ANG SISIHIN

​

Nais ko po muna na pasalamatan

Cadena_de_amor sa aki’y nag-welcome

Ang makasama po’y aking karangalan

At maibahagi ang mga katwiran

At kay makatang tagapamagitan

Sana’y lumawig ang BlogTalasan

​

Mabangong dalaga pangala’y kampupot

Kinababaliwan ng mga bubuyog

Dahil sa ganda nya at angking alindog

Binatang makisig ay napahinuhod

Dahil sa pangako’t masuyong pag-irog

Nakamit ang OO, ang puso’y lumambot.

​

Kampupot kanino mo ngayon isisisi?

Sisisihin mo ba ang iyong sarili?

Sa nakita mong tunay na pag-uugali

Mahal mong hunyango wala palang silbi

Pangakong binitiwan sinasantabi

Walang mahalaga kundi ang sarili.

​

Ganyan nga eksakto paksang itinampok

Sentro ng diskusyon ating sinusuyod.

Masisisi mo ba ang madlang kayrupok

Sabik sa pangakong sa kanila’y dudulog

Lito ang isipan sa paghihikahos

Kaya nga kumapit sa pulitikong naghandog.

​

Bakit hindi na lang kaya pagbutihin?

Kung natalaga ka sa isang tungkulin

Kamit na tiwala sana ay limiin

Nitong sambayanag nagluklok sa atin

Kaya nga dapat lang na ating sisihin,

Pamahalaang pabaya sa mga tungkulin.

​

​

kampupot says:

PAG-IINGAT AY DI SAPAT

​

Oo, ako ay kampupot na sa angking yumi’t ganda

Ay maraming sumasamo’t nag-aalay ng pagsinta;

May bubuyog na may bulong na pangakong walang hangga,

Saka mga paruparong kung manuyo ay kay sigla;

Sa sanghaya’t talulot kong minana sa aking ina,

Mga angkan ni Adonis sa ngiti ko’y nagpipista!

​

Lahat sila’y nagmimithing ang “Oo” ko ay makamtan,

Kaya sila sa hardin ko — araw-gabi kung magbantay;

Sa puso raw nila’y saksi ang bituin, tala’t buwan,

At wagas raw ang pag-irog sukdang yao’y ikamatay;

Kung madala ng pangako’t patitimpi ay bumigay,

Bawa’t isa’y nagsasabing handa akong pakasalan.

​

Nguni’t ako sa sarili ay nagkuro nang panatag

Na sa mga nanunuyo dapat lamang na mag-ingat;

May pangako ng bohemyo’t may sumpa ng diwang-hudas,

Sa panahong dapat tupdin ay panatang winawasak;

Mga budhing mapanlinlang — mabulaklak kung mangusap,

Binibingwit ang tiwala ng diwatang nangangarap.

​

Sa imbi at pakunwari’y hindi ako palilinlang,

Di ko gustong mariwara yaring buhay ko at dangal;

(Dapat maging matalisik na suriin ang sinuman,

Upang hindi mabiktima’t sa pagluha’y paglalangan;

Taong hungkag ang akala’t di marunong makiramdam,

Nagpabaya! At ang sisi’y dapat silang pagbuntunan.)

​

Mamamayan ay ganyan ding nalinlang ng kandidato

Na kanilang inihalal na umugit ng gobyerno;

Pag-iingat na di sapat ang resulta’y panloloko

Ng tiwali’t magnanakaw na pinunong ibinoto;

Sa hagkis ng bagyong Ondoy sa nagdusang mga tao,

Sinisisi ko’y botanteng nagpabayang Pilipino.

​

​

renz says:

SA LIDER ANG SUSI, SA KANYA ANG SISI

​

Ang angkin mong kagandahan at ang taglay na alindog

Bulaklak ka na natangi sa timyas na bangong dulot

Ang nakamtan na mithi mong sa pedestal mabantayog

Ay utang mo sa nagdilig, nag-alaga sa yong lubos

Ang abono ng pag-ibig, bitaminang humahaplos

Sila itong hardinerong sa ugali mo’y naghubog.

​

Ang labong din ng kawayan hindi mo nga baga alam?

Na sa kanyang pagmimithi simboryo nya’y umibabaw

Ang balakid sa landas nya na tangi nyang daraanan

Ay naunang mga puno kapwa sila magugulang

Kung sa kanyang lalandasin ay may puno na humarang

Ang baluktot niyang landas ang naghubog ay magulang.

​

Ganoon din sa pamilyang may pangarap na pag-unlad

Itong tatay at ang nanay nagpaplanong lubos, ganap

Magkatulong sila kapwang mapaganda itong bukas

Mapabuting kalagayan minamahal nitong anak

Bakit mo nga sisisihin ang anak mong napahamak

Kung nagkulang sa ehemplong sila sana ay nabantad?

​

Pasaherong nakatulog sa pagbiyahe sa kalsada

Buong puso ang tiwala sa driver na nagdadala

Kung minalas at nasuong sa malapit na sakuna

Kaligtasan ay sa driver ang diskarte at manyobra

Kaya naman, o kampupot, huwag ka ng humirit pa

Laging lider ang siyang susi pag-unlad ng ikonomya.

​

Tanggap mo ba kung sakali ang yong lider na nahalal,

Mangmang ito sa pag-ugit sa mayobra’y walang alam

Kung lagi nang pumapapel sa diskarte ay ang bayan

Di ba ito ay masagwa sa mukha nya’y parang sampal

Pakiusap, o kampupot, ang isip mo ay lawakan

Pagkukulang ay sa lider, pagsang-ayon lang sa bayan.

​

​

kampupot says

TATAG NG PRINSIPYO KAILANGAN SA PAGBOTO

​

Kasang-ayon akong yaong namulaklak na halaman

Ay may isang hardinerong pagsisikap ang puhunan;

Sa matamang pagdidilig may kampupot na lumutang

Na karikta’y may hiwaga sa loob ng halamanan;

Nguni’t damhin ng nagpala ang sininop na tulungan

Ay kampupot na may diwang dapat isaalang-alang.

​

Meron tayong kawikaang sa labong ay kilala na

Kung alin ang maaaring sa paglaki’y magmamata;

Labong na di aasahang pagmatahan at pandak pa,

Lumaki man ay kawayang bulubuti’t walang ganda;

Nagbuhat man sa magulang na malusog at may sigla,

May sariling siyang mundo’t kalikasang kanyang-kanya.

​

Sa bigay mong halimbawa, O, Renzjavier, sa mag-anak,

Kasang-ayon mo rin akong ang magulang ay liwanag;

Sila’y dapat ngang huwarang lumikha ng isang bukas

Sa abot ng makakayang panuntunan at pangarap;

Kung ang anak ay maligaw at tuluyang mapahamak,

Nagsisimping ama’t ina ang may lukob na bagabag.

​

Kailanma’y di lululan ang matinong pasahero

Sa sasakyang ang may dala ay bagitong magmaneho;

Yaong tsuper ng sasakya’y kailangang sinisino

Bago bigyan ng tiwala na sapat at pihong-piho…

(Di ba dapat ay ganyan din ang botanteng Pilipino,

Bago sila magtiwala sa naglipang kandidato?)

​

Lumilikha ng gobyerno’y tayong mga mamamayan,

Kaya kapag di nag-ingat tayo rin ang masasaktan;

Matalino at malinis na pagboto ang gampanan

Nang di tayo magkaroon ng pinunong imbi’t hunghang…

(Mahirap bang intindihing dapat lamang na ihalal

Ay ang mga kandidatong may prinsipyo, diwa’t dangal?)

​

​

renz says:

NAPILI NA ANG GAGANAP

​

Katalo ko’y tila yata naligaw na rin ng landas

Lumilihis na sa tema nitong paksang tinatahak

Ang problema’y sino daw ba ang nagkulang sa pagganap

Sa daluyong nitong Ondoy na maraming napahamak

Ito’y isang pangyayaring umukit ng mga bakas

Karakter ay naroon na, pili na nga ang gumanap.

​

Sa ehemplong tinuran ko kaylinaw ng sinasabi

Hardinero, tatay, nanay at ang driver nitong byahe

Sila’y pawang napili na natadhanang responsableng

Ipagtanggol ang alaga kung ano man ang mangyari

Ito’y hindi kagaya ng pelikula sa pag-arteng

Pipili pa ng artista kung may ambang pangyayari.

​

Sana nama’y malinaw na sa dilag na si Kampupot

Kung hindi pa, baka naman nalalanta ang talulot

Kailangan mo’y abonong pang-unawang tanging gamot

At bukas na kaisipan malawak at di maramot

Kaya naman kung nasukol umamin na at yumukod

Ikaw na lang ay bumawi kung paksa pa na susunod.

​

​

kampupot says:

SAMPAY-BAKOD ANG GUMAGANAP

​

Hardinero, tatay, nanay at ang tsuper na ehemplo

Ay tantuing hindi halal ng balanang mamboboto;

Ang presidente, kongresman at senador sa senado,

Lingkod-bayang ang naghalal ay botanteng Pilipino;

Tunggilang na halimbawa ng marangal na katalo

Ay malayo sa usapang kay Ondoy na ipuipo!

​

“Pumili” sa “Gumaganap” ay siya kong tinutumbok

Na dapat ay nakapili ng gaganap na di bulok;

Ang pinuno ng gobyernong gumaganap ay marupok

Sa tungkuling dapat sana’y ginaganap nang marubdob;

Mga “botanteng” pumili sa tungkulin ay nagluklok —

Sinisisi kong tahasan mula paa hanggang tuktok.

​

Di ko ibig paratangan ang katalong manunula

Na ang kanyang katuwiran ay bunga ng utak-biya;

Mahayap man kung mangusap ang may bitak niyang dila,

Di ko hangad na patulan ang ga-dali niyang diwa;

Huling linyang pahatid kong may anghang na talinghaga:

“Ang makatang pipitsugi’y sampay-bakod na makata!”

​

​

renz says:

HULING PUNTO

​

Talinhaga na ginamit ng magaling na makata

Ay bunga ng pagkapoot aba bakit naman kaya

Hindi mo ba nababatid BlogTalasa’y pambalana

Hatid nito ay ang aral matunghayan nitong bata

Ang katwirang hinahabi ay pili lang na salita

Hindi bunga nitong poot at sanga sangang dila.

​

Kataloy ko’y huminahon at ang diwa ay ituon

Sa paksa na nakahain nanghihingi ng opinyon

Mangatwiran ng mahusay kung madapa ay bumangon

Hwag namang magmumuryot kung ikaw ay nasusukol

Kapag ganyan ang ugali saan kaya na hahantong

Isa ka rin sa problema nanghihingi ng solusyon.

​

O sya sige, sige na nga, sa pagpili ay namali,

Nitong lider na nagpilit nagkukunwang kumandili

Ang punto nga’y naroon na sa trono’y nagmamay-ari

Nang si Ondoy ay manalasa hindi mo ba nawawari?

At ang tanong, uulitin ko kanino ba isisi

Nagpabaya ba ay ang bayan o ang lider sa diskarte?

TUNGKOL

SA SAYT NA ITO

Mga tula at iba pang kathang handog sa OFWs: Bayani at biktima sa sariling bansa at sa ibayong dagat.

Pagtatanggi

Ang mga komentong nakalathala sa blog na ito ay personal na opinyon...

        

PGMA hanggang 2010?

Tungkol sa pagpapatuloy sa pagka-Pangulo ni Gloria Arroyo hanggang sa 2010

        

Executive privilege vs people's right to know 

Tungkol sa kontrobersyang ZTE National Broadband Network Deal

        

Pag-ibig at tampuhan

Tungkol sa tampuhan at muling pagkikibuan ng dalawang nagmamahalan

​

Paalam, Cory...Paalam, 'Democracy'

Tungkol sa demokrasya sa Pilipinas at pagpanaw ni Pangulong Corazon Aquino

​

Noynoy for President

Tungkol sa planong pagtakbo ni Benigno “Noynoy” Aquino III bilang presidente sa halalan sa 2010

​

Trahedya ni Ondoy

Tungkol sa kung sino sa mamamayan o pamahalaan ang may higit na kapabayaan sa panahon ng kalamidad

​

Epekto ng print at broadcast media sa Pilipinas

Tungkol sa positibo at negatibong bunga ng media sa bansa

Copyright 1976-2019 © Rafael A. Pulmano Contact

affiliate_link